درمان اوﺗﯿﺖ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﭼﺮﮐﯽ ﻣﺰﻣﻦ
درﻣﺎن ﺟﺮاﺣﯽ
در اوﺗﯿﺖ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﭼﺮﮐﯽ ﻣﺰﻣﻦ، درﻣﺎن ﺟﺮاﺣﯽ ﺑﻪ دو ﻣﻨﻈﻮر اﻧﺠـﺎم ﻣﯿـﺸﻮد :
از ﺑـﯿﻦ ﺑـﺮدن ﮐﺎﻣـﻞ ﺑﯿﻤـﺎری اوﺗﯿﺖ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﭼﺮﮐﯽ ﻣﺰﻣﻦ و اﺣﯿﺎی ﻣﺠﺪد ﺷﻨﻮاﯾﯽ . ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﺑﯿﻤﺎری از روﺷﻬﺎی ﺟﺮاﺣﯽ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﻣﯽ ﺗﻮان اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد.
درمان جراحی ﺗﻤﭙﺎﻧﻮﭘﻼﺳﺘﯽ : در ﺑﯿﻤﺎراﻧ مبتلا به اوﺗﯿﺖ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﭼﺮﮐﯽ ﻣﺰﻣﻦ ﮐﻪ ﺳﻮراخ ﻣﺮﮐﺰی ﺑﺪون ﮐﻠﺴﺘﺎﺗﻮم دارﻧﺪ ، درمان جراحی ﺗﻤﭙﺎﻧﻮﭘﻼﺳﺘﯽ ﺑﺎ ﺗﺮﻣﯿﻢ ﭘﺮده گوش و زﻧﺠﯿﺮه اﺳﺘﺨﻮاﻧﭽﻪ ﻫﺎ روش درﻣﺎﻧﯽ اﻧﺘﺨﺎﺑﯽ اﺳﺖ . در ﺑﯿﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺑﯿﻤـﺎری با ﻣﺨـﺎﻃﯽ ﮔـﺴﺘﺮده و ﯾـﺎ ﮐﻠـﺴﺘﺎﺗﻮم ، ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﯾﮏ ﻣﺎﺳﺘﻮﯾﯿﺪﮐﺘﻮﻣﯽ رادﯾﮑﺎل و ﯾﺎ رادﯾﮑﺎل ﺗﻌﺪﯾﻞ ﺷﺪه ﺿﺮورت ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ .
درمان جراحی ﻣﺎﺳﺘﻮﺋﯿﺪﮐﺘﻮﻣﯽ رادﯾﮑﺎل ﺗﻌﺪﯾﻞ ﺷﺪه : در اﯾﻦ درمان جراحی اوﺗﯿﺖ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﭼﺮﮐﯽ ﻣﺰﻣﻦ، ﻧﻮاﺣﯽ آﺗﯿﮏ و ﻣﺎﺳﺘﻮﯾﯿﺪ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ، اﻣﺎ ﻓـﻀﺎی ﮔـﻮش ﻣﯿـﺎﻧﯽ ﻧﮕﻬـﺪاری و ﺗـﺮﻣﯿﻢ ﻣـﯽ ﺷﻮد. ﺗﻔﺎوت اﯾﻦ روش ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺘﻮﯾﯿﺪﮐﺘﻮﻣﯽ رادﯾﮑﺎل در اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در روش ﻓﻮق ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎی ﮔﻮش ﻣﯿـﺎﻧﯽ و ﭘـﺮده گوش ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ . در ﻣﻮاردی ﮐﻪ ﺳﻮراخ ﭘﺮده گوش در ﻗﺴﻤﺖ ﻓﻮﻗﺎﻧﯽ ﺣﺎﺷﯿﻪ ﺧﻠﻔﯽ ﻗﺮار دارد و ﯾﺎ ﺑﯿﻤﺎری
ﺳﺒﺐ درﮔﯿﺮی اﭘﯽ ﺗﻤﭙﺎن ﺷﺪه ، اﻣﺎ ﮔﻮش ﻣﯿﺎﻧﯽ را ﺗﺤﺖ ﺗـﺎﺛﯿﺮ ﻗـﺮار ﻧـﺪاده اﺳـﺖ ، اﯾـﻦ روش ارزش وﯾـﮋه ای دارد .
دراﯾﻦ ﻣﻮارد از اوﺗﯿﺖ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﭼﺮﮐﯽ ﻣﺰﻣﻦ، ﮔﻮش ﻣﯿﺎﻧﯽ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﻮده و ﻓﻘﻂ ﻧﺎﺣﯿﻪ آﺗﯿﮏ ﮔﺮﻓﺘﺎر اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﺷﺎﯾﻊ در ﺣﻀﻮر ﮐﻠﺴﺘﺎﺗﻮم ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
در کودکان مبتلا مقاوم، تخلیه چرک از گوش میانی اغلب باعث برطرف شدن سریع و قابل توجه علایم میشود. به علاوه، شناسایی پاتوژن از طریق مایع خارج شده امکان تنظیم درمان آنتی‌بیوتیکی را برای اوﺗﯿﺖ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﭼﺮﮐﯽ ﻣﺰﻣﻦ فراهم می‌کند. براساس توصیه آکادمی طب کودکان آمریکا، تمپانوسنتز باید در کودکانی که نشانه‌ها و علایم اوﺗﯿﺖ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﭼﺮﮐﯽ ﻣﺰﻣﻦ با وجود ۲ دوره درمان آنتی‌بیوتیکی همچنان در آنها پابرجا باقی مانده است، مدنظر قرار گیرد. در کودکان دچار نقص ایمنی و شیرخواران بدحال ، می‌توان از طریق تمپانوسنتز، ارگانیسم‌های غیرمعمول یا مقاوم را شناسایی کرد. در کودکان مبتلا به عوارض اوﺗﯿﺖ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﭼﺮﮐﯽ ﻣﺰﻣﻦ مانند ماستوییدیت یا فلج عصب فاسیال، تمپانوسنتز امکان تخلیه ترشحات را فراهم می‌آورد و باعث بهبود سریع فشار و درد میشود.
تمپانوسنتز در کودکان دارای لوله تمپانوستومی و کودکان مبتلا به تنگی مادرزادی کانال خارجی گوش، کنتراندیکاسیون دارد.
قبل از درمان جراحی
پیش از انجام درمان جراحی اوﺗﯿﺖ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﭼﺮﮐﯽ ﻣﺰﻣﻦ باید خطرات و منافع آن را برای والدین یا مراقبت‌کنندگان از کودک توضیح داد و رضایت‌نامه کتبی آنها را در پرونده ثبت نمود. بی‌حسی مناسب باید ۳۰ دقیقه قبل از آغاز درمان جراحی تجویز شود. می‌توان از استامینوفن به همراه کدیین (۱ میلی‌گرم کدیین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) به عنوان داروی مسکن خوراکی در درمان درد ناشی از اوﺗﯿﺖ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﭼﺮﮐﯽ ﻣﺰﻣﻦ کمک گرفت. به صورت جایگزین می‌توان پنبه آغشته به تتراکایین ۸ را از ۳۰ دقیقه پیش از درمان جراحی اوﺗﯿﺖ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﭼﺮﮐﯽ ﻣﺰﻣﻦ داخل کانال خارجی گوش قرار داد.
پیگیری درمان
درمان ضدمیکروبی خوراکی و موضعی معمولا بعد از انجام درمان جراحی و تا زمان آماده شدن نتایج کشت آغاز میشود. باکتری‌های پاتوژن در نمونه‌های تقریبا ۸۰ ـ ۷۰ از بیماران مبتلا به اوﺗﯿﺖ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﭼﺮﮐﯽ ﻣﺰﻣﻦ شناسایی می‌شوند. نتایج رنگ‌آمیزی گرم نمونه و الگوی حساسیت به آنتی‌بیوتیک باکتری جدا شده (که معمولا ظرف ۲ روز مشخص می‌شوند) باید برای تنظیم درمان ضدمیکروبی مورد توجه قرار گیرند. سوراخ کوچک ایجاد شده ناشی از اوﺗﯿﺖ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﭼﺮﮐﯽ ﻣﺰﻣﻦ در پرده صماخ در نتیجه انجام درمان جراحی، معمولا ظرف ۳-۲ روز التیام می‌یابد و وجود مقداری ترشح سروزآنژینو در این مدت طبیعی قلمداد میشود. در ۳ روز اول پس از انجام درمان جراحی باید برای جلوگیری از ورود آب به کانال خارجی گوش، یک تکه پنبه آغشته به وازلین را حین استحمام کردن داخل کانال گوش قرار داد. معاینه پیگیری باید ۴ - ۳ روز پس از انجام درمان جراحی اوﺗﯿﺖ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﭼﺮﮐﯽ ﻣﺰﻣﻦ ، برنامه‌ریزی شود.
برای مطالعه " درمان اوتیت خارجی گوش " کلیک کنید .
