گوش خارجی و میانی صوت را انتقال می هند. گوش داخلی آن را دریافت می کند. اگر چنانچه آسیبی در گوش خارجی یا میانی وجود داشته باشد، افت شنوایی انتقالی رخ می دهد. اگر آسیب شنوایی در گوش داخلی به وجود بیاید، افت شنوایی عصبی یا حسی عصبی ایجاد می شود. چنانچه آسیب شنوایی هم در گوش داخلی و هم در گوش میانی ایجاد شود، ترکیبی از آسیب انتقالی و حسی عصبی را باعث می شود.
درنیمه دوم قرن بیستم بدلیل ارتباط بین شنوایی وتکلم
مشکلات شنوایی و صدای بلند
آلودگی صوتی، یکی از مشکلات رایج در شهرهای بزرگ است که عواقب زیانباری برای شهروندان به بار می آورد. همچنین کارگران در واحدهای صنعتی و استفاده‌کنندگان از وسایل پخش موسیقی دستی ممکن است در معرض مشکلات شنوایی ناشی از سر و صدای زیاد قرار گیرند. نقصان و مشکلات شنوایی ناشی از سر و صدا یا "ترومای آکوستیک"، مهم ترین علت قابل پیشگیری ناشنوایی دایمی است.
اما چگونه دریابیم که در معرض خطر مشکلات شنوایی هستیم و در مقابل آن، چه کنیم؟
مشکلات شنوایی به دو گروه عمده هدایتی و حسی عصبی تقسیم میشوند.
هدایتی
مشکلات شنوایی هدایتی, اختلالاتی را شامل می شوند که مشکل در انتقال صوت از محیط به گوش داخلی باشد. البته
مشکلات شنوایی هدایتی بیشتر خود را بصورت نقص شنوایی مختلط (افت هدایت استخوانی همراه با هدایت هوایی) نشان می دهد.
علت مشکلات شنوایی هدایتی می تواند شامل جرم گوش, پارگی پرده گوش, تمپانواسکلروز, اتواسلکروز, نقص مادرزادی استخوانچه ها یا تروما باشد. تشخیص مشکلات شنوایی هدایتی با معاینه و تستهای
