تاثیر جراحی فک بر صورت و بینی
جراحی فک به طور معمول به دلایل کاربردی و یا عملکردی انجام می شود. این دلایل عبارتند از: اصلاح بایت و بهبود طریقه کار کردن فک و دندان ها با هم. بیشتر افراد جراحی فک را به این دلایل انجام می دهند ولی این جراحی به لحاظ زیبایی هم مزایایی دارد.
ویژگی های معمول نیمرخ افراد دچار این بیماری عبارتند از بینی هایی که ممکن است نسبت به صورت خیلی بزرگ به نظر برسد و یا چانه ای که عقب یا کوچک و “ضعیف” است. در این مورد، جراحی فک برای جلو بردن پایین چانه تعادل بیشتری به نیمرخ فرد بخشیده و باعث می شود بینی کمی کوچک تر و چانه برجسته تر به نظر برسد.
در افرادی که آرواره بالا به اندازه کافی رشد نکرده ممکن است بینی نسبت به صورت خیلی بزرگ باشد و یا فک پایین جلو باشد. حرکت دادن فک بالا به جلو مشکل بایت را اصلاح می کند و صورت را هم به جلو حرکت داده باعث می شود ویژگی های چهره آشکار تر و قابل توجه تر باشد.
در برخی موارد، حرکت دادن فک بالا به جلو می تواند باعث بالا رفتن اندکی نوک بینی شود که برای برخی بیماران خوشایند نیست. د ضمن در طول جراحی فک بالا به صورت برخی افراد ایمپلنت های گونه اضافه می کنند تا چهره مشخص تر شود.
نگاه کردن به آینه و نشناختن فردی که در آینه به شما خیره شده است می تواند بسیار استرس زا باشد. با انجام عمل جراحی فک بلافاصله شاهد نتایج عمل نخواهیم بود زیرا بعد از عمل صورت بسیار متورم است. با خوابیدن ورم، چهره جدید با تغییراتی ظریف یا عمده رو به ظاهر شدن می گذارد. اغلب اوقات افراد از جنبه زیبایی نتایج جراحی ،راضی هستند ولی در برخی موارد از تغییر ظاهر خود خشنود نیستند.
در هر صورت نتایج عمل در ابتدا فرد را شوکه می کنند ولی به خاطر داشته باشید که اگر فک شما به اندازه ای که قرار بوده رشد کند رشد می کرد همانگونه به نظر می رسیدید که اکنون به نظر می رسید. توجه خود را به جنبه هایی از چهره جدید خود معطوف کنید که دوست دارید به عنوان مثال چانه بزرگ تر یا کوچک تر یا بینی که کم تر برجسته است.
این عمل به چه کسانی توصیه میشود؟
افرادی که دندانهای بالا و پایینشان روی هم قرار نمیگیرند
افرادی که اختلال مفصل گیجگاهی (TMJ) دارند
بیمارانی که مشکلات تنفسی یا آپنه خواب دارند
بیمارانی که مشکلات فشردن دندان دارند
افرادی که ظاهر فکشان با سایر اجزای صورتشان هماهنگ نیست مثلا چانه کوچک یا دندانهای بیرون زده دارند
بیمارانی که در اثر سانحه یا آسیب به صورت دچار مشکل شدهاند
افرادی که مشکلات جویدن و صحبت کردن دارند
در کودکان
اگر جراحی ارتوگناتیک برای کودک تعیین شده باشد، متخصصان ارتودونسی با جراح کودک همکاری می کنند تا روند عمل را برنامه ریزی کرده تا دندان ها را برای اینکه بعد از جراحی فک به خوبی با هم جفت شوند آماده کنند. برنامه ریزی عمل ارتوگناتیک اغلب با کمک تصاویر سه بعدی اشعه ایکس و نرم افزارهای کامپیوتری انجام می شود تا دقیق ترین برنامه جراحی بدست آید. این عمل را باید هنگامی انجام داد که کودک رشد خود را کرده است تا مطمئن شویم که فک او بزرگ تر نمی شود.
دوره درمان و نقاهت تقریبا شامل ۶ تا ۱۲ ماه ارتودونسی جهت آماده شدن فرد برای جراحی و بسته به شدت عارضه شامل ۶ تا ۱۲ ماه دوره کنترل و بعد از جراحی برای نهایی کردن بایت است.
آیا پیش از اقدام به جراحی همواره باید منتظر کامل شدن رشد کودک ماند؟
چنین چیزی بستگی به این دارد که میزان نقص عملکرد کودک خواه احساسی یا فیزیکی هر دو مد نظر قرار گیرند و چنین چیزی معمولا مشکل انجام عمل اصلاحی دیگری را بوجود می آورد؛ عملی که باید در پایان دوره بلوغ اسکلتی و در صورتی که فک بالا و پایین با وجود رشد بیشتر باز هم در یک راستا نباشند انجام شود.
انتظارات والدین بعد از عمل جراحی کودک
سیم چین های اظطراری باید همواره کنار کودک باقی بمانند. هنگامی که کودک از بیمارستان مرخص می شود باید سیم چین ها را به خانه برد وهمیشه آن ها را به همراه کودک نگاه داشت. بعد از برداشتن لوله بینی- معده ای کودک تشویق خواهد شد تا مصرف مایعات روان و خنک از طریق یک سرنگ را شروع کند.
سر لاستیکی سرنگ باعث می شود که سرنگ برای ناحیه گونه مناسب باشد. زمانی که کودک بتواند از طریق دهان مایعات کافی مصرف کند سرم/ مایعات داخل وریدی قطع می شوند. بعد از برداشتن لوله ها کودک تشویق می شود تا از رختخواب بیرون بیاید و راه برود. یکی دو روز بعد از جراحی کودک باید برای رفتن به خانه آماده باشد.
به احتمال زیاد کودک بعد از جراحی تورم موقت لب ها و گونه ها و همینطور بی حسی موقت و خفیف محل هایی که جراحی شده اند را تجربه خواهد کرد. این بی حسی هنگامی که تورم کاهش پیدا کند بهبود می یابد. ممکن است تورم ۷-۱۰ روز طول بکشد.
همچنین ممکن است کودک چند روزی دچار احتقان خفیف سینوس و بینی و همینطور گلودرد باشد. می توان برای احساس راحتی بیشتر کودک این علائم بیماری را درمان کرد.