یک متخصص مغز و اعصاب، خستگی و افتادگی پلک را شایع‌ترین علامت بروز بیماری خودایمنی میاستنی دانست و گفت: شیوع این بیماری در میان جوانان و بویژه زنان بالاتر است.
یک متخصص مغز و اعصاب، خستگی و افتادگی پلک را شایع‌ترین علامت بروز بیماری خود ایمنی میاستنی دانست و گفت: شیوع این بیماری در میان جوانان و بویژه زنان بالاتر است.
دکتر غلامرضا شمسایی در گفت‌وگو با خبرنگار «سلامت» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در تعریف بیماری میاستنی گفت: میاستنی یک اختلال خود ایمنی است به این معنی که سیستم دفاعی بدن به بافت‌های خودی حمله می‌کند. این اختلال منجر به ضعف عضلات با درجات متفاوت می‌شود. علت بروز میاستنی آسیب دیدن محل‌های اتصال اعصاب به عضلات است. به همین دلیل پیام‌های عصبی درست به عضلات منتقل نمی‌شوند و انقباض عضلات مشکل پیدا می‌کند.
عضو هیات علمی دانشگاه جندی‌شاپوراهواز با اشاره به این که آمار مشخصی در رابطه با میزان شیوع میاستنی در ایران وجود ندارد، عنوان کرد: البته میاستنی یک بیماری نسبتا شایع است و بر اساس آمارهای بین‌المللی ۲۰ تا ۳۰ مورد در هر یک هزار نفر به آن مبتلا هستند. البته باید گفت میاستنی در میان جوانان و بویژه زنان شایع‌تر است اما هر چه قدر سن بالاتر می‌رود، میزان شیوع آن میان زنان و مردان برابر می‌شود، ولی در افراد مسن در میان مردان شایع‌تر است.
این متخصص مغز و اعصاب درباره نقش ژنتیک در بروز این بیماری توضیح داد: ژنتیک در بروز بیماری میاستنی چندان موثر نیست. بیماری با توجه به اینکه از نظر درگیری نوع عضلات، خاص است برخی عضلات را با شیوع بالاتری درگیر می‌کند، نظیر عضلات چشم.
وی ادامه داد: میاستنی عضله‌های چشم را با نشانگانی چون افتادگی پلک و ایجاد دوبینی درگیر می‌کند و ممکن است پس از آن نیز گسترش یابد و حلق، فک، حنجره و حتی عضلات گردن را دچار ضعف کند. گاهی مشاهده می‌شود بیماری به علت ضعف عضلات گردن، قادر به نگه داشتن آن نیست و گردنش می‌افتد.
شمسایی افتادگی پلک را شایع‌ترین علامت بروز میاستنی دانست و گفت: این بیماران اغلب عنوان می‌کنند که مثلا در هنگام تماشای تلویزیون، پلک‌هایشان خود به خود می‌افتد یا زمانی که در آفتاب قرار می‌گیرند، پلک‌هایشان می‌افتد، حال این مشکل می‌تواند یک طرفه باشد یا دو طرفه، حتی ممکن است بیمار حین مطالعه دوبینی پیدا کند.
عضو هیات علمی دانشگاه جندی‌شاپور اهوازافزود: در برخی بیماران عضلات سر و گردن هم درگیر می‌شوند که می‌تواند از یک صحبت کردن به اصطلاح «توی دماغی» شروع شود (در اینجا فرد در حین صحبت به تدریج لحنش عوض می‌شود) و تا درگیری عضلات فک پیش برود. در اینجا فرد نمی‌تواند عمل جویدن را انجام دهد و در بلع مشکل پیدا می کند. در موارد شدید فک بیمار آویزان می‌شود به گونه ای که مجبور است از دستانش برای بستن دهانش کمک بگیرد.
وی اضافه کرد: یک علامت بارز دیگر این است که وقتی عضله خسته می‌شود اگر به آن استراحت بدهیم، به حالت عادی بازمی‌گردد. به این معنا که با کار کشیدن از عضلات درگیر، علائم ظهور می‌یابد و با استراحت دادن به آن عضله‌ها، علائم برطرف می‌شود.
شمسایی با بیان اینکه اگر جلوی پیشرفت بیماری گرفته نشود، خود به خود به سایر اندام‌ها نظیر دست و پا نیز سرایت می‌کند، گفت: درمان‌های مختلفی وجود دارد که می‌توان توسط آن جلوی پیشرفت بیماری را گرفت و اجازه نداد بیمار به مرحله ناتوانی کامل برسد.
این متخصص مغز و اعصاب با اشاره به اینکه میاستنی بیماری کشنده‌ای نیست، گفت: مگر آن که بیمار دچار کریز یا بحران میاستنی شود. این افراد دچار علائم تنفسی می‌شوند و اگر به آنها رسیدگی نشوند جان خود را از دست می‌دهند. این افراد باید حتما در آی‌سی‌یو بستری شوند و حمایت تنفسی از آنها صورت پذیرد.
