کوچک کردن سوراخ و پرههای بینی با جراحی
داشتن بینی زیبا و جذاب یکی از موهبتهایی است که ممکن است برخی از افراد تصور کنند که از آن بینصیب بودهاند. علت این موضوع این است که این افراد احتمالاً از ظاهر بینی خود ناراضی هستند. یکی از مشکلاتی که برخی بیماران از آن شکایت دارند، بزرگ یا عریض بودن پرهها و سوراخهای بینی است. بزرگ بودن پرههای بینی معمولاً به خاطر عوامل ژنتیکی است و بین برخی نژادهای خاص بیشتر شایع است.
برای کم کردن پهنای پرههای بینی و کوچک کردن سوراخ بینی روشهای مختلفی وجود دارد. به طور کلی به تکنیکهای رینوپلاستی (جراحی بینی) که به این منظور انجام میشوند جراحی کوچک کردن سوراخ و پرههای بینی گفته میشود. این جراحی ممکن است به عنوان جراحی اصلی و اولیه یا به عنوان جراحی ترمیمی بینی (جراحی دوم) انجام شود.
پهن بودن پرههای بینی و بزرگ بودن سوراخ بینی یکی از مشکلات زیبایی بینی است که بسیاری از زنان از آن شکایت دارند.اگر احساس میکنید سوراخهای بینی شما بیش از حد بزرگ و پایهی بینی شما بیش از حد پهن است، بهترین کاری که میتوانید انجام دهید این است که با یک متخصص جراحی زیبایی بینی در اینباره مشورت کنید. روشهای جراحی مختلفی برای برطرف کردن این مشکل وجود دارند. با برداشتن مقدار کمی از بافت پرهی بینی یا ناحیهی پایهی بینی میتوان پهنای پرهی بینی و اندازهی سوراخهای بینی را به طور چشمگیری کاهش داد. در صورتی که تنها شکایتی که شما از ظاهر بینی خود دارید، مربوط به پهن بودن پرههای بینی شما میشود، کوچک کردن پایهی پرهی بینی (که عملی کوچک و کم تهاجمی است) میتواند برای شما نتایج مناسبی به همراه داشته باشد.
در طول مشاوره جراحی زیبایی بینی درباره روشهای درمانی و انتظارات شما و نتایج مطلوب جراحی صحبت خواهد کرد . شما میتوانید برای دریافت خدمات مشاوره یا رزرو نوبت با شمارههای ۲۲۷۹۳۰۲۵ و ۴۴۷۶۳۱۱۰ تماس حاصل فرمایید.
آناتومی پرهها و سوراخهای بینی
برخلاف تصور عموم، پرههای بینی و قسمت ستونک زیر بینی هیچ غضروفی ندارد. این ناحیه از چربی، بافت فیبروزی و بافتهای نرم تشکیل شده است. در صورتی که پرههای بینی شما ضخیم هستند، علت این موضوع داشتن غضروف زیاد نیست بلکه وجود بافت چربی و فیبروزی زیاد در این ناحیه است که ظاهری برآمده ایجاد کرده و باعث میشود نوک بینی گوشتی به نظر بیاید.
کوچک کردن پایهی پرهی بینی
کوچک کردن پایهی پرههای بینی تکنیکی است که برای اصلاح بینیهایی به کار میرود که پایهی آنها پهن است. این تکنیک میتواند پرههای بینی را باریک و سوراخ بینی را نیز کوچکتر کند. این عمل همچنین برای اصلاح عدم تقارن بین شکل پرهها و سوراخهای بینی در دو طرف نیز انجام میشود. این عمل ممکن است به عنوان بخشی از جراحی اصلی و اولیهی بینی و یا به عنوان جراحی ترمیمی بینی (جراحی ثانویه) انجام شود. تکنیک خاص انجام جراحی کوچک کردن پایهی پرهی بینی برای هر بیمار کاملاً متفاوت و اختصاصی است و به شرایط و نیازهای بیمار و شکل و آناتومی بینی او بستگی دارد. بزرگ بودن بیش از حد پرههای بینی معمولاً به خاطر عوامل ژنتیکی است و بین برخی نژادهای خاص بیشتر شایع است.
قبل از جراحی
قبل از انجام جراحی کوچک کردن پرهها و سوراخهای بینی لازم است که جراح شما را معاینه فیزیکی کامل کند. پزشک با دقت به آناتومی داخلی و بیرونی بینی نگاه میکند و از زوایای مختلف از بینی شما عکس میگیرد. پزشک شما فاکتورهای مختلفی را اندازهگیری و ارزیابی میکند، از جمله:
- فرم بینی شما
- میزان بازشدگی پرههای بینی شما در حالت عادی و در حالتی که پرهها حرکت میکنند.
- میزان برآمدگی بینی شما در مقایسه با فضای بین دو چشم
- تناسب کلی بین اجزای صورت شما
- میزان انسجام بافت غضروفی بینی شما
- ضخامت پوست بینی شما
- زمینههای نژادی و ژنتیکی شما
- و در نهایت، مهمتر از همه، خواستهها و انتظارات شما از نتایج جراحی
تکنیکهای کوچک کردن سوراخ بینی
برش لبه پایینی پره بینی
یکی از راههای کوچک کردن سوراخ بینی این است که قسمت کوچکی از بافت لبههای سوراخ بینی، در محل اتصال سوراخهای بینی به گونهها (کف بینی)، برداشته میشود. شکل برشهای این جراحی ممکن است شبیه مثلث، مربع یا شبیه ۵ ضلعی باشد. یکی از نگرانیهای احتمالی بیماران در مورد این جراحی، به جا ماندن جای زخم جراحی است که به سختی پنهان میشود. البته آناتومی بینی بسیاری از بیماران به صورتی است که بین پرهی بینی و گونهی آنها شکافی وجود دارد که موجب میشود زخم جراحی پنهان شود.
ایجاد برش در دهانهی سوراخ بینی
یک راه دیگر برای کوچک کردن سوراخهای بینی ایجاد برشهای لوزی شکل در دیواره داخلی سوراخ بینی و پرههای بینی است. در نوع اول از این برش، قسمت داخلی سوراخ بینی (قسمت میانی) تغییری نمیکند، اما در نوع دوم از این برش، قسمت داخلی نیز تغییر میکند که باعث میشود سوراخهای بینی بیش از پیش کوچکتر شوند. اغلب جراحان ترجیح میدهند که برای کوچک کردن پره و سوراخهای بینی از این روش استفاده کنند چرا که زخم حاصل از این جراحی درون سوراخ بینی و در چروک بین پره بینی و گونه پنهان میشود. این برشها معمولاً با دو بخیه همزمان بسته میشوند، بخیههای عمقی که از نوع قابل جذب بوده و بخیههای خارجی که روی پوست زده میشوند و بعد از چند هفته کشیده میشوند.
تکنیک پیشرفتهی V-Y
روش دیگری نیز برای کوچک کردن پره و سوراخهای بینی وجود دارد که به تکنیک V_Y معروف است. در این تکنیک برشی که ایجاد میشود از قسمت پایینی ستونک بینی (بالای لب) شروع شده و به سمت نوک بینی و سوراخهای بینی میرود و وارد پرهی بینی میشود و یک برش دیگر در قسمت کف بینی (قسمت داخلی و زیرین پرههای بینی) ایجاد میشود. در مواردی که سوراخ بینی بسیار بزرگ باشد یک قسمت هلالی شکل از پوست پرهی بینی برداشته میشود در غیر این صورت، محل برش پرهی بینی با برشهای ایجاد شده، به ستونک بینی نزدیک میشود. این کار موجب میشود لبههای پرهی بینی به سمت داخل کشیده شوند و سوراخ بینی کوچک شود. مزیت روش V-Y این است که پوست کمتری از بینی برداشته میشود و در برخی از موارد نتایج جراحی قابل بازگشت هستند. از سوی دیگر پنهان کردن زخم ناشی از این جراحی نیز بسیار آسانتر از روش قبلی است.
ایجاد برش ترکیبی
در برخی از موارد بهترین راه برای کوچک کردن پرهها و سوراخهای بینی ایجاد ترکیبی از برشهای مختلف است. این مورد معمولاً زمانی لزوم پیدا میکند که قرار است سوراخهای بینی به مقدار بسیار زیادی کوچک شوند و تغییر زیادی داشته باشند.
بهبودی
شما میتوانید روز بعد از کوچک کردن بینی گوشتی به مدرسه یا محل کار خود بازگردید. البته بسیاری از افراد ترجیح میدهند که تا یک هفته در خانه استراحت کنند چرا که نمیخواهند در مورد انجام این جراحی به دوستان یا همکاران خود چیزی بگویند. درهرحال، علت یک هفته مرخصی از درس یا کار به خاطر درد یا وضعیت پزشکی بیمار نیست. شما میتوانید برای کاهش تورم بینی، تا یک هفته از کمپرس سرد استفاده کنید و برای تسکین درد نیز از استامینوفن استفاده کنید. در حدود یک هفته پس از جراحی، بخیههای شما کشیده میشوند.
بهبود زخم روی پرهی بینی
در برخی از موارد ممکن است جای زخم پرهی بینی هایپرتروفیک شود به این معنا که پوست اضافه بیاورد و کمی ضخیم شود. در صورت بروز این حالت لازم است که داروی استروئیدی در جای زخم جراحی تزریق شود تا ظاهر جای زخم بهبود پیدا کند. گزینهی دیگر انجام درم ابریژن است که در آن ابتدا ماده بیحس کننده به جای زخم زده میشود و سپس با اسپری کردن کریستالهای ریز به جای زخم، بافت اضافه لایهبرداری میشود. درم ابریژن با لایهبرداری کردن از پوست، سلولهای سطح خارجی پوست را کنار میزند و اجازه میدهد که پوست هموار و صاف به جای بافت هایپرتروفیک قبلی ایجاد شود.